Omdat het vissen vorige week zo goed was gegaan en ik mezelf heb voorgenomen om meer op of langs het water te vertoeven ben ik vandaag in de schaarse tijd die ik had toch even wezen vissen. Met kinderfeestjes o.i.d. kom je snel tijd tekort vandaar dat ik besloot om even met de spinhengel kort de polder in te trekken. Gewapend met een pako S in een speciale kleurstelling probeer ik gedurende twee uurtjes een vis te vangen. Wat ik echter ook probeer en hoe ik ook denk een snoek te kunnen verleiden het lukt me niet. Uiteindelijk leg ik me bij het feit neer en besluit dat te doen wat al die vissen schijnbaar ook in hun kop hebben. Lui in de zon liggen. Eén nadeel voor hen is dan dat ik de de barbecue bij aansteek en een lekker koud biertje drink.

Tijdens mijn vakantie nog een paar keer een uurtje wezen vissen op voorn en baars op mijn favoriete vakantiestek in Denemarken. Omdat het een gezinsvakantie moest worden slechts beperkt materiaal meegenomen. Ook geen dieptemeter dus. Dan kom je al meer dan twintig jaar op een water en denk je het te kennen. Lou Loene dus! Vier uurtjes gevist en niet eens een aanbeet gehad. Maar snel in Nederland eens in de boot stappen.

Omdat het nu toch wel weer een beetje begint te kriebelen vis ik samen met mijn zwager Cock en soms alleen een aantal uurtjes met de pen op, wat er maar bijten wil. Daarbij leggen we elk een snoekbaarshengel met een stukje vis stand by. Cock heeft twee keer mooie vangsten. Een dikke paling van ongeveer 75 cm en een snoekbaars van dito afmeting. Na een dag niet gevist te hebben klaart ’s avonds het weer een beetje op en ga proberen om een snoekbaars te vangen. Ik prik een dood bleitjes op de Drachovitch takel en plaats een worp voor het in werking zijnde gemaaltje. Ik tik de blei twee keer in mijn richting. Ze wordt onmiddellijk gegrepen en ik zet de haak met een korte tik. Even later ligt de snoek van ongeveer 90 cm langs de zijkant van mijn bootje. Ik baal even omdat ik geen fototoestel bij me heb en besluit de snoek in het water te onthaken. Nauwelijks gehaakt is een simpel rukje met de onthakingstang voldoende om haar de vrijheid terug te geven. Dit veelbelovende begin wordt echter verstoort door een draaiende de wind. Even later flitsen de bliksemschichten om me heen. Ik besluit snel huiswaarts te keren. Onderweg zie ik de overstorten van het riool op volle toeren pompen. Veel water komt er naar beneden. Morgen dan maar weer even proberen.

Als ik om even voor zevenen beneden kom gloort de wereld me tegemoet. Ik heb om tien uur een afspraak waar ik pertinent naar toe moet. Nu zie ik het echte voordeel van de oude schouw die ik enige tijd geleden gekocht heb. De motor hangt er achter en ik ben nu in vijf minuten varen midden in de polder. Voor het gemaal meer ik de boot aan een zetstok. Ik kommer me, gezien het ontbreken van enige wind, niet om een tweede ankerpunt. Mijn hengel met dobber voorzie ik, na het peilen van de diepte, van een buikje van een kleine blei die ik de avond hiervoor nog gevangen had. Mijn tweede hengel met de Drachovitch takel wordt voorzien van een dode blei. De hengel met dobber ligt statisch net op het talud. Ik vis verticaal en werpend rondom de boot met de andere hengel. Alsof gewaarschuwd kijk ik om en zie nog net mijn dobber wegzakken. Klikje en de ABU 506 staat open. Ik krijg geen verdere kans om af te wachten. De lijn giert van de molen richting een dikke rietkraag. Ik zet de haak en geniet van de holglas, eigenbouw Schreiner, van mijn vader. Ze buigt tot in het handvat en ik herken onmiddellijk weer het bonken van een snoekbaars. Een mooie snoekbaars drill ik af richting de boot. Het is jammer voor de 64 cm glasoog maar ik heb me voorgenomen om in het laatste weekend van mijn vakantie nog een snoekbaars te eten. Vandaar de foto. Eens iets anders op de site!

Leest u het goed, jazeker u leest het goed. Een tweede keer de datum 12 augustus. Mijn vrouw en ik gaan na het eten nog even een paar uurtjes vissen. Het leek haar ook wel leuk om een snoekbaars te vangen. Naar dezelfde stek als vanmorgen natuurlijk. Stukje vis eraan en overboord met die dobber. Ik tik een bleitjes dood en zet haar op de Drachovitch takel. We zitten even lekker samen te genieten van de rust om ons heen. Helaas blijven aanbeten uit. Na een goed uur tik ik toch nog maar eens de blei rond de boot. DREUN!!!!!! is het en de haak is gezet. Op nauwelijks anderhalve meter lijn onder de hengel bruist het water van de activiteit. Een snoek greep de blei en tracht nu uit alle macht weg te komen. De haak zit echter stevig en zowaar hebben we ook nog een camera bij ons. Caty maakt foto’s terwijl ik de vis land. Een mooie vangst op een mooie avond. Voldaan keren we huiswaarts naar onze kinderen. Het is uiteindelijk zaterdagavond!

Na een nacht met onweer stappen mijn vrouw en ik in de boot om even naar de Swette te gaan. Het miezert een klein beetje en de wind wakkert verder aan. Toch kan het ons niet tegenhouden. Eindelijk eens even samen slepen met een Timber Tiger. Het is enige tijd geleden dat we samen op deze manier aan het vissen waren. Zo lang zelfs dat mijn vrouw zich afvraagt of ze ooit wel eens een vis aan deze hengel heeft gevangen. Als dat al niet het geval zou zijn geweest dan in ieder geval vandaag. Ze is trouwens de enige die iets vangt in de twee uur die we samen zo vissen. De snoek meet 58 cm en kon de verleiding van de Timber Tiger niet weerstaan. Je eerste snoek van dit seizoen Caty, Proficiat!

Vandaag heb ik afgesproken met Henk van Lurebuilding. Wij wonen vlakbij elkaar dus ik kon lopend naar Henk toe. Vanzelfsprekend stond Henk al te wachten want die is altijd ruim van te voren klaar. Instappen en wegwezen dus. Vijfhonderd meter verder is de trailerhelling dus relatieve haast is geboden. We vissen in Henk zijn nieuwe MARCRAFT. Een erg mooie boot en ik mag er vandaag in sturen. Super-de-luxe ingericht, prima stoelen, goede hengelsteunen en ik staar naar een kleurenscherm met GPS. De regenjas en broek zijn natuurlijk onze kameraden voor vandaag. Gisterenavond, toen ik nog een uurtje met mijn vrouw aan het snoekbaarzen was, geheel en al natgeregend, besloot ik vandaag me dat niet te laten overkomen. Al snel zijn we op de Swette en achter elkaar aan de beurt een snoek te vangen. De Timber Tiger pluggen waarmee onze hengels getuigd zijn staan mooi krom. En eigenlijk is dat alles wat we over deze dag kunnen vermelden. Regelmatig vangen we een snoekje. De teller telt gestaag door en aan het einde van de dag staat hij zomaar op 17 snoeken. De kleinste meet net 40 centimeter terwijl de grootste 72 cm op de meetlat brengt. Oh ja en wat die regenkleding betreft, ik had ze beter door zonnebrand kunnen vervangen. We vissen de gehele dag in een zonovergoten Friesland. Ik zit op sokken en in T-shirt de boot en ben blij als er tussen de rietjes door zo nu en dan een verkoelend briesje te boot passeert. Voorwaar geen slechte dag dus.

Wederom gaan Henk en ik vissen deze dag. De weersvooruitzichten zijn dan wel niet denderend maar slecht weer bestaat niet! Slechte kleding, die bestaat wel zoals ik binnen het uur zou merken. Of liever gezegd slecht onderhouden kleding. Mijn wax jas hield me het eerste uur nog een beetje droog maar daarna wel het huilen met de pet op. Behoud door onderhoud, schoot me door het hoofd. Even insmeren die jas dus. Enfin, droog vertrokken met binnen het uur de eerste regen. Een dikke wind wakkerde in de loop van de dag nog verder aan waardoor het weer uiteindelijk wel wat beter werd. Gelukkig vingen we vrij snel achter elkaar een drietal snoeken zodat de zinnen waren verzet en de hatelijke 0 was verdwenen. Henk heeft twee van die bezoekerstellertjes in de boot geïnstalleerd. Hartstikke handig als je wat grotere aantallen vangt maar de teller bleven tijden op drie stuks steken. Na de nodige missers vandaag (5 stuks) en een gevangen baars begon het weer een beetje op te klaren. Zonnetje tussen de wolken door. Meer licht in het water doet altijd wonderen vind ik. De snoeken vonden dat ook. Henk en ik vangen er samen nog 6 stuks bij. Totaal vandaag dus 9 snoeken en een baars. De foto toont een kleine maar dappere snoek die niet bang was voor een Timber Tiger.

Het was eindelijk weer zover, de traditionele visweek in Denemarken. Dit jaar bestond het team slechts uit één boot. In voorgaande jaren hebben we grote successen geboekt in deze weken met soms bijna 200 snoeken. Dat het ook anders kan is ons dit jaar duidelijk geworden. In totaal konden we iedere dag tenminste één snoek vangen. Soms zelfs meer dan één. In de gehele week wisten we elf snoeken aan boord te krijgen en een even groot aantal missers. Voorn en baars was ook niet gemakkelijk te vangen maar in aantallen op momenten redelijk. Totaal 50 voorn en om en nabij de 80 baarzen. Grootste snoek had een lengte van 83 cm. Grootste baars 38. Kortom een mooie visweek in een schitterende omgeving met minder vangsten dan andere jaren maar zeker niet minder fraai. In alle ‘jaren heb ik nog nooit zoveel film geschoten als dit jaar. Een selectie van de foto’s van dit jaar staan in dit fotoboek

<!–
WriteFlash('http://foto.poask.com/#12‘);
//–>http://foto.poask.com/#12

Je hebt van die dagen dat je ’s avonds moe bent na een dag vissen. Meestal omdat het zitten in een boot en je concentreren op een mogelijke aanbeet je dan uitput. Vandaag zijn we niet moe van een dergelijke inspanning. Vandaag zijn we moe van het vele loop en smijtwerk wat we erop hebben zitten na een dagje ouderwets spinnen in de polder. Struinen, klauteren, knielen, bukken en lopen, menig fitness club zou er jaloers op zijn. Of dergelijke inspanningen dan ook nog wat opleveren? Jazeker!

Cock en ik wisten zes snoeken en een tweetal baarzen te verschalken. En onder de snoeken een mooi exemplaar van 87 cm. Een echte polderknokker die tot op het laatst toe verzet bleef bieden. Een mooie vangst waar we een aantal foto’s van gemaakt hebben. Kijk maar in de vangstgalerij onder foto film en dan de keuze spinners. Kortom een fitte fitness dag!