Wat een luxe, je boot vlakbij je huis in het water Dat biedt dan de gelegenheid om na het eten even een paar uurtjes te vissen. Slepend met een Timber Tiger weet ik uiteindelijk in twee uurtjes drie snoeken te verleiden. De grootste meet zo’n zeventig centimeter. De andere twee zijn van beduidend minder formaat maar gezien de ervaring van gisteren voor mij driehonderd procent vooruitgang.

Hoewel het bij ons in het dorp gisteren de laatste dag was van het dorpsfeest en ik dus de nodige versnaperingen gehad had toch afgesproken om te gaan vissen. Samen met Henk en zijn broertje John. Dat was lang geleden dat zij bij mij in de boot hadden gezeten. Ik meen dat het op het Apeldoorns kanaal was in het jaar 2002. Maar goed dit verslag gaat over vandaag. Vandaag hebben we een aantal doelen gehaald. Als eerste Henk een beetje wegwijs maken in de polders hier. Vervolgens moest hij nog leren hoe je een boot door een sluis krijgt. Tussendoor ook nog wat nieuw water verkennen en hier en daar vissen. Gevist werd met Timber Tigers en een prototype Jabo die ik van Jan Boonstra gekregen had om uit te testen. De snoeken waren niet echt hongerig alhoewel John er toch in korte tijd een wist te vangen. Veel later was het weer John die een gehaakte vis moest lossen. Na de eerste sluis, schutten is echt leuk, en de nodige kilometers verder was het de beurt aan mij. Een mooie snoek van achter in de zeventig ging aan mijn gele TT hangen. Toen het nieuwe water op maar eerst even schutten. Op het nieuwe water was het ook niet veel. Uiteindelijk op de de oude vertrouwde Swette was het weer raak. John en Hans vingen er elk nog twee snoeken bij. Henk, die had volgens John de verkeerde kleur gekozen, bleef vandaag met lege handen alhoewel hij wel de snoeken van zijn broertje moest landen. Dus een schutdiploma en twee geslaagde hand-landingen brachten de eindscore op zes snoeken.

Omdat ik nu eindelijk ook wel eens een karper wil vangen vis ik vanmiddag en vanavond met vismaat Cock. In de werkelijk schitterende polder leeft het van de kaper. Het moet dus wel eens een keer gaan lukken. We proberen een aantal stekken en vangen in de middag allebeide een blei. Dan maar na de warme maaltijd even proberen. Het bleek ook loze dag te worden. Nog een brasem werd uiteindelijk gehaakt maar de persoonlijke karperscore blijft vooralsnog op 0 stuks.

Eigenlijk is het veel te lang geleden. Ik prijs me dan ook gelukkig dat Paul Korver en ik eindelijk weer eens samen in een boot zitten. Ik ben bij Paul in de boot gestapt op een water dat een snoekvisser doet watertanden. Vol goede moed laten we onze PAKO’s te water . Na enige tijd openbaar zich bij Paul een baars. We moeten een goede anderhalf uur varen eer zich bij mij de eerste snoek openbaart. Even splijt ze zich door het oppervlak om daarna weer vrij van de lepel onder de waterspiegel et verdwijnen. Het bleek een voorbode. Over de gehele dag krijgen Paul en ik regelmatig beet maar we kunnen geen enkele snoek haken. Met veel geluk van ik uiteindelijk een baars. Toch hebben we een prachtige dag in de natuur doorgebracht en dan compenseert dan wel een beetje maar niet geheel. We moeten maar eens snel in de herkansing Paul! Geen foto’s genomen ook maar ik kan niet anders dan hier een vette nul noteren dus vooruit dan maar.

Niet dat ik er slecht van geslapen heb of zo maar om er zeker van te zijn dat ik het niet verleerd ben gaan mijn vrouw, jongste dochter en ik om 0900 uur vissen vanuit mijn woonplaats. Na even goede morgen gezegd te hebben tegen de gebroeders Lurebuilding, naar de Swette gevaren en deze slepend met Timber Tigers afgevist. Het leek wel een herhaling van wat me gisteren overkwam. Wel aanbeten maar geen hangers. De eerste snoek die zich openbaarde was tevens een knijter. Ik zie haar nog zo voor me. Net na de aanbeet blijft ze onder water kopschudden om vervolgens bovenwater te komen. Ik zie de timber tiger in haar bek zitten en denk dit komt goed, om vervolgens te zien dat ook deze plug weer kopschuddend aan de rechtmatige eigenaar wordt teruggegeven. Vervolgens missen Caty en ik de nodige aanbeten. Het zal toch niet! Gelukkig is mijn jongste Sissel in staat om het ons even voor te doen. Haar eerste aanbeet levert meteen een gehaakte snoek op. Kijk zo moet dat dus. Even later lukt het mij ook om snoek te vangen maar Caty moet er erg hard voor werken. Toch slaagt ze erin om in het dorp nog een snoek te verschalken. In vier uurtje vangen we 6 snoeken waaronder een mooie tachtiger.

Nadat ik gisteren niet gevist had, ik had de kans om eens in een bayliner met 205 pk te sturen en zo’n kans krijg je natuurlijk niet iedere dag, moest het er vandaag maar weer van komen. Vanmorgen heb ik samen met mijn vrouw de omgeving van mijn woonplaats uitgekamd maar er was geen snoek te verleiden. Jammer want ik gun haar zo vreselijk graag een dikke snoek aan haar nieuwe hengel. Vanmiddag ben ik met lurebuilder Henk op pad gegaan. Gelukkig wist Henk de score te openen. Ik kon snel daarna mijn eerste snoek haken. Die van Henk was klein maar snoek is snoek. De snoek die door mij werd gevangen bracht een kleine 60 cm op de meetlat. Daarna werd het weer rustig. Henk en ik zagen tot tweemaal toe kleine snoek (15 cm) in het oppervlak. Prachtige kleine snoekjes die alleen nog maar hoeven te groeien. Als vreemde anekdote kunnen we een verticale snoek aan het verslag toevoegen. Deze stond echt met zijn bek in de grond en de staart boven water. Ik heb geprobeerd de snoek met de hand te pakken. Ik dacht eigenlijk dat het een snoek was die kort te voren was teruggezet. Maar bij het eerste contact met de snoek spoot deze er als een haas vandoor. Henk, die scoorde nog een mooie baars onderweg. Terugvarend richting woonplaats miste ik nog een aanbeet. Net onder de brug door was het wederom raak op mijn Timber Tiger. Een mooie snoek van 80 cm bleef aan mijn plug hangen. Daarna was het niets meer. Oh en dat korte haar, ja dat krijg je als je een tondeuse koopt en je vergeet een opzetkammetje te plaatsen

Eigenlijk had ik vandaag hele andere bezigheden gepland en zodoende kan ik dan ook niet spreken van een volwaardige visdag. Maar ja, spinnerbladen moeten ook worden gestanst dus dan maar een keer niet vissen. Toch kon ik aan het einde van de dag de behoefte niet onderdrukken en nadat we vroeg hadden gegeten zijn mijn vrouw en jongste dochter toch even in de boot gaan zitten. Slechts twee hengels gingen mee. Het was Sissel die natuurlijk als eerste beet kreeg. Deze vis deed de nieuwe hengel van mijn vrouw vreselijk buigen maar na twee keer kopschudden loste deze vis. Even later was het de beurt aan mijn vrouw, ditmaal had ze zelf haar hengel vast en een snoekje van 45 cm kwam boven water. Niet veel verder onder een brug was het weer raak. Een mooie zeventiger diende zich aan. Snel de camera gepakt. Bij het aanzetten van de camera kwam “no card” in beeld. %$#@!, zo zou de auteur van menig stripverhaal dat hebben verwoord. Enfin, ik ving niets en mijn vrouw dus twee snoeken waarvan er ooit een op de foto komt

Vandaag is de dag de Anna C, de nieuwe visboot van Cock de Friese wateren bevoer. Hoopvol vingen we de beoogde route aan. Al binnen 10 minuten openbaarde zich de eerste aanbeet. Een mooie snoekbaars kwam aan de oppervlakte. Een goed begin, als het nu maar niet zo’n dag wordt, zei Cock. Zo’n dag van meteen vangen en daarna niets meer. Nu moet ik zeggen dat Cock ook zijn stinkende best moest doen om uit eindelijk een vis te haken maar dat doet niets af aan de visdag van vandaag. Na de snoekbaars was het de beurt aan de snoeken. Er bleef zomaar een exemplaar van bijna 90 aan hangen. Even later was het weer bingo. Een dito exemplaar kwam kopschuddend aan de oppervlakte maar loste. Daarna moesten we erg lang wachten op onze volgende vis. Net in de zeventig en daarna nog twee van die kleine van net onder de veertig. Kortom een mooie dag met veel zon, 6 snoeken en een snoekbaars.

We zijn net weer terug van onze jaarlijkse week vissen in Denemarken. Dit jaar mogen we zeer succesvol noemen. Niet alleen vanwege de vangsten maar het weer werkte goed mee. Iedere dag ander weer met twee dagen volle wind om je oren doet je ’s avonds aan de tafel nog schommelen. Maar dat moet je er voor over hebben. Iedere dag werd snoek gevangen door de 3 boten die dit jaar het visteam vertegenwoordigden. De vangsten bedroegen naast de ontelbare hoeveelheid voorns en baarzen, 170 snoeken! In totaal werden er 7 snoeken van boven de 100 cm gevangen te weten, 116, 112, 108, 106, 104, 101, en 100. Daarnaast zijn er 20 snoeken gevangen van boven de 90 cm. Kortom een zeer succesvolle week. Maar laten we de foto’s voor zich spreken in het fotoalbum.

<!–
WriteFlash('http://foto.poask.com/#4‘);
//–>http://foto.poask.com/#4

Vandaag vertrekken Cock en ik om even na half acht richting Zwolle om op de Vecht te vissen. Verwachtingsvol laten we de boot te water en al na 15 minuten hangt de eerste maatse snoek aan de hengel. Inderdaad een goed gevoel vooraf en het lijkt bewaarheid te worden. Niets blijkt echter minder waar. We moeten veel moeite doen om überhaupt nog een visje te vangen. Als na een fikse regenui de Vecht iets meer begin te stromen wordt de vis ook wat actiever. Uiteindelijk weten we dan nog 6 snoeken en een baars te verleiden. De enige snoek die er echt op gaat lijken wordt kort na de aanbeet in het wateroppervlak gelost. Jammer maar helaas. Al met al toch een mooie dag op schitterend helder water.