Categorie: 2011

Hoewel ik door het drukke weekend eigenlijk geen tijd heb om
fatsoenlijk te vissen besluit ik vanochtend toch even de boot in het water te
laten. Ik heb andere verplichtingen maar gezien het feit dat ik vanwege
werkzaamheden elders er de komende weken ook niet in zal slagen een Timber
Tiger te water te laten, besluit ik de drie uurtjes die ik nog heb even op het
water door te brengen. Overigens, als we de weerprofeten mogen geloven kan het wel eens voor langere tijd gebeurt zijn met vissen want dan knalt de winter er half november al in en is het vissen sowieso onmogelijk. Voorlopig lijkt het daar niet op. Het weer is rustig, bijna warm en de wind is inmiddels
een beetje naar het zuidwesten gedraaid. Op zich geen slechte vooruitzichten.
Ik vaart naar de Swette en begin aan mijn vistocht. Halverwege een zijvaart kom
ik een bekende tegen. Ze groep me en vraagt me hoe het met de vangsten staat.
Ik vertel haar, dat er nog een tikje geweest is. “ Terwijl ze het hier anders
altijd goed doen”, is haar repliek. Daarna draait ze de gashendel open en vaart
met haar boot richting Swette. Ik vis het volgende dorpje nauwkeurig af.
Inmiddels vis ik met behulp van de elektromotor en ik moet zeggen dat heerlijk
rustig is en de afstandsbediening maakt het sturen van de front troller tot een
fluitje van een cent. Maar vis aan de schubben komen lukt me niet. Ik besluit
na secuur vissen met lepels en spinnerbaits dat er maar weer een Timber Tiger
aan moet. Ik schakel ook over op de benzine motor. Als ik de haven van het
dorpje uitvaar is het de bijhengel die een snoek arresteert. Dat geeft de
burger moed. Ik vis door maar ik moet toch even een tijdje wachten voordat ik
de tweede in de boot krijg. Net onder een brug doorvarend, gaat er een kleine
snoek aanhangen. Ik ben er tevreden mee. Ik vis het traject wat me terug brengt
op de zijvaart naar de Swette, secuur af maar weet geen vis meer te haken Ik
besluit door te varen naar de Swette en het daar nog even te proberen. Dat
blijkt zoden aan de dijk te zetten. Snel scoor ik een drietal snoekjes vanuit
de kant. Het zijn natuurlijk geen monsters maar zo gebeurt er wel wat. Ik kom
de boot van vanochtend nog een keer tegen. Ze is inmiddels op twee snoeken. Ik
vis nog een klein kwartier door en vang nog een mooie baars. Daarna zit mijn
visdag erop. 6 vissen in tweeëneenhalf uur.

https://youtube.com/watch?v=4MM6cVGt4A8%3Fhl%3Dnl%26fs%3D1

Ik besloot mijn vorige dag verslag met de mededeling dat er
een invitatie open stond voor aanstaande zondag. Toen melde ik al dat ik daar
wel eens gebruik van kon gaan maken. Drie redenen lagen hieraan ten grondslag.

Reden 1: Omdat het fantastisch vissen is op het
Lauwersmeer

Reden 2: Het betrof een uitnodiging voor zowel mij als voor
mijn vrouw.

Reden 3: Als afsluiting van de dag zouden we met zijn alleen
een maaltijd genieten samengesteld uit de “vruchten des velds” , lees
snoekbaars.

Wie het genot heeft gehad te proeven van de kookkunsten van,
de vrouw van Popke, Wieke weet dat je dan je vingers opvreet bij hetgeen op
tafel komt. Helaas gooide een buikgriep bij mijn vrouw roet in het eten zodat
ik alleen naar het Lauwersmeer toog. Daar aangekomen genoten we gezamenlijk van
een bakje koffie met daarbij een Mantgumer Preamke van bakker Sybesma. Heerlijk
en ik beloofde ’s avonds voor twee te zullen eten. Daarna aankleden en het
water op. De gure zuidoostenwind maakte een warmtepak eigenlijk noodzakelijk
maar ik kon het net zonder uithouden. Zo nu en dan een broodje met ei met spek
en een kopje warme thee en dan gaat het
lang goed. Hoewel, ik had van dat broodje behoorlijk last. Last in de vorm van
een stukje spek dat hinderlijk tussen mijn kiezen bleef zitten. Mijn hoofd pijnigend over hoe ik aan een tandenstoker
kon komen realiseerde ik me ineens dat ik zo’n 75 meter flosdraad op de spoel
van mijn werpmolen heb zitten. Toen ik voorover boog en het stukje lijn tussen
de molen en start oog van mijn hengel naar mij toetrok keek Popke verbaasd op.
“Ja sa kin it ek”’ waren zijn woorden toen ik hem vertelde dat ik last had van
een stukje spek tussen mijn kiezen.
Overigens geeft zo’n stukje flossen ook wel een geheel nieuwe kijk op
andere zaken aangaande tanden en kiezen. De deur met een stukje draad om een
losse kies of tand te verwijderen plaatste ik in een heel ander perspectief.
Als die snoekbaarzen nu maar eens mee gingen werken. Popke en ik zaten
inmiddels al een dikke anderhalf uur op het water zonder nog maar een stootje
te hebben vernomen. Maar de aanhouder wint en zo ging het nu ook. De eerste vis
die zich op een groene dropshot stortte was een mooie baars. De snoekbaars die
kort daarom volgde had net de maat maar in ieder geval gebeurde er iets. Daarna
was het weer lange tijd stil. Collega vissers die even een praatje kwamen maken
hadden ook al niet te beste resultaten. Dan maar genieten van de entourage en
het schitterende weer. We verkasten naar een iets luwere plaats op het meer en
daar boekten we weer wat resultaten. Vanzelfsprekend als Popke iets anders aan
het doen is dan vissen. Vrijdag was hij met zijn zonnebril in de weer, vandaag
is het de telefoon. Maar ondanks nevenwerkzaamheden blijft hij altijd scherp
zoals op het beeldmateriaal te zien is. Het telefoontje was afkomstig van zijn
vrouw. De soep is klaar. We spreken af over een half uurtje langs te komen. Het
werd een heerlijke onderbreking van de visdag. In het zonnetje achter dubbel
glas was het zeer comfortabel toeven en we warmden snel op. Na nog een omelet en een paar stukjes met spek
omwikkelde kip van de lokale slager te hebben verorbert, schoten we in onze kleding en voeren
onmiddellijk naar de laatste stek. Daar aangekomen vingen we vrij snel weer een
paar vissen maar het bleef zoeken. Als laatste optie had Popke “zijn” baarzenstek
op het oog. Net voor we er waren ving ik een mooie baars waarop Popke prompt
zijn marker uitgooide. We maakten een aantal driften en bijna ieder drift
leverde wel een aanbeet of resultaat op. Ik ving een snoekbaars, Popke ving er
twee en net toen we het eigenlijk wilden opgeven hadden we een dubbelstrike
baars. Zo kwamen we in de dubbele cijfers. We besloten nog een drift te maken.
Popke wilde die grote voorn uit zijn emmer nog dolgraag even op een fireball
door het water trekken. Dé voorn werd gedood, gemonteerd en aangeboden. We voeren
nog een keer op in de wind en driften nog een keer langs de marker. Daar
gebeurde het. Dreun! Onmiddellijk hadden we beide in de gaten dat het om een
grote vis ging. Popke sprak nog van een tachtiger maar na een keer de staart
gezien te hebben schatte ik de vis aanmerkelijk groter. Na een mooie dril, die
ik overigens film met mijn grab cam omdat de andere geheugenkaart inmiddels vol
is, land Popke een 98 cm snoek. Net niet een meter maar het massieve van de
metersnoek is onmiskenbaar in deze snoek aanwezig. Ik moet Popke vragen om te
gaan zitten omdat de lens van de grab cam wat moeite heeft met het in zijn
geheel in beeld brengen van deze vis. “Wat in útsetter!” (wat een afsluiting),
juicht Popke deze laatste vis na terwijl zij statig wegzwemt. Hij heeft gelijk
alhoewel de maaltijd die Wieke ons even later voorschotelt ook als afsluiter in
de categorie toppers valt. Ik zal haar
eens het recept vragen. Zoals beloofd aan het begin van de dag, eet ik voor
twee en we blussen de maaltijd af met een heerlijke griesmeel pudding.
Kogelrond maar zeer voldaan rijd ik naar huis. Ik heb niet meer de puf om de
video te monteren zodat het een dag later wordt.

https://youtube.com/watch?v=uBESNkFUv1c%3Fhl%3Dnl%26fs%3D1

Vandaag vis ik met Popke op het Lauwersmeer.
Niet een gehele dag, Popke en ik hebben beide ’s morgens andere afspraken.
Popke zit samen met zijn vrouw in een huisje nabij, zeg maar aan het
Lauwersmeer en ik moet dus naar hem toe. Leuk, zo dicht op een mooie visstek en
wat een luxe, de boot voor de deur , instappen en vissen maar. Daags te voren
hebben we nog even contact. Popke vraagt of ik nog in staat ben om even een
paar aasvisjes te vangen. Ik beloof hem mijn best te doen en zo sta ik ’s
morgens om een uur of tien aasvisjes te vangen. Dat gaat slecht, ik slaag er
toch in een stuk of tien te verschalken voordat mijn dobbertje wel ineens heel
snel wegschiet. Even vermoed ik een ruisvoorn maar al snel merk ik dat dit te
groot is voor een ruisvoorn. Voor een zeer kort moment trek ik even een snoek
van een centimeter of zeventig boven water als mijn lijn het begeeft. “In ieder
geval snoek gezien vandaag” , schiet het door mijn gedachten. Het is wel einde
aasvisjes vangen. Met een stuk of tien in de emmer rijd ik naar het
Lauwersmeer. Daar staat Popke reeds te wachten. Om even over de klok van enen
waggelen de woelige baren van het Lauwermeer de boot ritmisch heen en weer. We
maken een drift maar die biedt geen resultaat. Ik besluit mijn Finesse te
vervangen door een Poask Dropshot, geloof in eigenmateriaal is immers het
beste, en krijg prompt een aanbeet. Een prachtige “zwarte” snoekbaars komt even
later boven water. Het is de eerste vis van vandaag. Dat ze niet echt los zijn
blijkt uit het feit dat maestro Popke pas na een uur de eerste aanbeet krijgt
en verzilverd. Ook hij vangt een mooie snoekbaars. Daarna is het weer een
beetje zoeken. We verkassen en maken op die stek een aantal driften. Iedere
keer krijgen we beet en we vangen ook regelmatig. Een paar mooie baarzen en een
snoekbaars. Tot twee keer toe sla ik een vis vast om daarna een wapperend
stukje fluor carbon boven te trekken. Uiteindelijk wordt ook de Poask Shad,
waarmee de hengel in de steun geaasd is, en die eigenlijk bedoelt is voor die
snoeken, door een snoek gegrepen. Nu hebben we alle drie de roofvissen weer
gevangen. Doel bereikt! We sluiten even na zessen onze vistrip af. We hebben
dan tien vissen in de boot. Bij het huisje aangekomen vraagt Popke zijn vrouw
of ik nog een kom soep wil. Het klinkt aanlokkelijk maar de afspraak vanavond
noopt me om onmiddellijk te vertrekken. Wel met een uitnodiging voor aanstaande
zondag in de achterzak. Die kon ik zomaar eens aanvaarden!

https://youtube.com/watch?v=XzIFIBj6_Z8%3Fhl%3Dnl%26fs%3D1

Gisteravond zat ik voor het eerst sinds tijden
weer in mijn eigen schouw aasvisjes te vangen. Ik zou vandaag dan ook met Popke
naar het Lauwersmeer maar vanwege tegenvallende resultaten en het feit dat
Popke er de komende week de gehele week zit, besloten we vandaag bij huis te
blijven. “Mar net te betiid”, spraken we om 09.00 af en reden we naar de
trailerhelling. We zouden vandaag ook eens even de nieuwe front troller
proberen.. Bij het water aangekomen kom ik er achter dat ik de
afstandsbediening vergeten ben. Snel rijd ik naar huis. Als ik even later terug
kom, staat Jan al met Popke te praten. Popke zit inmiddels in de boot en heeft
zich even een stukje laten drijven. Ik vraag hem of hij de front troller even
laat zakken. Wanneer de motor op zijn plaats hangt start ik met de afstand
bediening de motor en stuur ik de boot naar de kant. Enigszins verbaasd kijkt
Jan naar de afstandsbediening. “It moat net raarder wurde!” Jan heeft trouwens
ook een nieuwtje. Hij heeft een nieuwe aluminium boot. Hij zal later vandaag
ook nog het water op gaan. Popke en ik varen naar de Swette en slaan linksaf.
Het duurt niet lang of de eerste aanbeet is er. In het oppervlak zie ik een
mooie snoek zich weer loswrikken van de Timber Tiger. Jammer maar er was in
ieder geval actie. Even later krijgt Popke een aanbeet. Ook hij mist de snoek
maar de bijhengel dreunt vrijwel onmiddellijk krom. De eerste snoek in de boot
is een feit. We vangen even verder
wederom een snoek en komen dan op een stek die we graag even willen af
centimeteren. We pakken de verticaal stokjes en vissen de stek secuur af. Het
levert geen resultaat op. Na een bakje koffie besluiten we weer te gaan
trollen. Al snel vangen we weer een snoek. Popke maakt er weer een mooi verhaal
van. “ Ik tink dat ik de ferkearde kleur
ha” en hij monteert een rode Timber Tiger. Binnen een minuut vangt hij een
snoek. Kijk zo moet dat dus. Het gaat zo eigenlijk de gehele dag door. Iedere
keer als hij wisselt van kleur vangt hij een snoek. Mensen die mij al wat
langer kennen weten dat ik niets om kleuren geef maar uiteindelijk zwicht ik
voor zoveel bewijs. Ik monteer ook een zwarte Timber Tiger en je raadt het al,
bingo. Na een kopje snert, er zat
uiteindelijk ijs op de voorruit vanmorgen, genieten we even van een sperwer die
snel langs scheert. Popke beïnvloed de vlucht van een aantal goudplevieren door
hun roep na te bootsen, onmiddellijk veranderen ze van richting. We genieten
van de pracht en praal waar de natuur ons op onthaalt. Zwermen kieviten,
vermengt met goudplevieren, smienten, wulpen en diverse soorten ganzen, trekken
langs de staalblauwe lucht. We besluiten weer te gaan varen. We scharrelen dus
zo nu een dan een snoekje uit het water en komen Jan met zijn vismaat op de
middag tegen een uur of half vier tegen. Zij hebben inmiddels 7 snoeken in de
boot terwijl wij er op 11 zijn. Daaronder zijn dan twee baarzen. We vissen
verder en schieten even een zijsloot in. Daar krijgt Popke een pracht van een
aanbeet. Niet direct op de hengel maar op zicht. Juiste op de plaats van de
aanbeet, scheen de zon, als ware het een voetlicht, volop in het water. De
snoek kwam vanuit het niets ineens in de volle zon, greep de plug en liet,
omdat deze aanbeet ons beide verbaasde en er dus geen aanslag volgde, de plug
weer gewoon los en verdween even plotsklaps als ze verschenen was. Dat zijn
beelden die dan op je netvlies gebrand staan en die je niet licht zult
vergeten. We vissen nu in de richting van huis en vangen er nog vier snoeken
bij. Het weer is prachtig en eigenlijk willen we nog niet van het water maar we
moeten wel. En de front troller? Niet gebruikt!

https://youtube.com/watch?v=_HrQ_xz0oT4%3Fhl%3Dnl%26fs%3D1

Toen ik vanmorgen vroeg mijn schouw van het overbodige water
ontdeed, merkte ik het al. Het water was koud, beduidend kouder dan vorige keer
dat ik mijn handen in het water stak. Op de bodem van de boot van Popke prijkte
zelfs een dun laagje ijs. De natuur switcht. Vergeleken met vorig weekend
scheelt het zomaar 15 graden en dat is een heel verschil. Popke en ik vissen
vandaag in een stukje water op een kwartier rijden van onze woonplaats. De boot
die even later voorbij schuift maakt een opmerking. “Als jullie al niet met
Timber Tigers vissen dan moet er wat aan de hand zijn. “ We hebben dan
inmiddels een snoek gevangen aan onze verticaal methode. De boot geeft plaats
aan twee vissers die vol trots een Timber Tiger 214 tonen. Het blijken klanten
van me. Leuk zo’n gezicht bij een achternaam. Ze hebben nog niet veel vissen
gevangen en ook wij hebben die conclusie ook al getrokken, het wordt vandaag
niet een beste dag. Mar je kunt natuurlijk ook winkel in en winkel uit naar
allerhande kleding kijken en dan is een keuze snel gemaakt. Dan maar liever een
minder goede visdag op het water. We proberen het even met een stukje vis onder
een hoempie ploempie maar het mag geen resultaat opleveren. We verkassen een
stukje en onderwijl slepen we een plug. Ik blijk over dezelfde voorspellende
gaven te beschikken als Popke zo nu en dan ten toon spreidt. Ik zeg hem dat we
voor de hoek nog een snoek vangen. Popke antwoordt dat ik vergeet erbij te
vermelden welke hoek op welke dag. Ik antwoord dat ik dat wel even wil specificeren
en benoem het traject specifiek en wel nu. Als ik mijn timber tiger na het
verwijderen van wat vuil te water lat hangt er een snoek aan. Inmiddels begint
het steeds harder te waaien en de eerste druppels vallen. We verticalen een
brug af en Popke vangt weer een snoek. Dan blijft het lange tijd stil. We meren
even aan een rietkraag en de hoempies gaan overboord. Ook wordt een dode aasvis
op een fireball systeem aangeboden. We genieten van de opkikker die we nodig
hebben maar er gebeurt niets. De snoeken en snoekbaarzen zijn erg passief
vandaag. Op het moment dat we weer weg willen gaan wordt de fireball gegrepen.
Een mooie tachtiger is het resultaat. Inmiddels
ben ik erachter dat de update, die ik afgelopen week op mijn video camera heb
gedraaid, tot gevolg heeft gehad dat ik die opnieuw in had moeten stellen. Ik
film in een andere stand dan anders. Ook de batterijen zijn niet geheel
opgeladen. Gelukkig heb ik nog een andere camera bij me maar ik moet me
beperken tot het filmen van fragmenten. Het is niet anders. We verkassen weer
en ontdekken een vaartje in een richting die ons nog onbekend was. Zo zie je
maar, je vliegt naar Denemarken maar op nauwelijks tien kilometer van je
woonplaats is viswater wat je nog nooit bevist hebt. We slepen het slootje af en
vangen er nog twee snoeken en een baars bij. Zo kunnen we 7 vissen noteren.
Zeiknat van de regen varen we, met de wind in de rug eindelijk, terug naar de
helling. We houden het voor gezien. Verlangend naar een behaaglijke warmte en
een droge omgeving vertrekken we snel naar huis. Volgende week maar weer.

https://youtube.com/watch?v=ge4crmeTWEQ%3Fhl%3Dnl%26fs%3D1

Na vier jaar kwam het er dan weer eens van. We vissen in
Denemarken. Samen met mijn vrouw vertrek ik voor een lang weekend ontspanning
en bijkomend visplezier naar het vertrouwde meer. Ik kom hier al bijna dertig
jaar en heb op dit meer hoogte maar ook dieptepunten gekend. Weken van 190
snoeken en weken met 3 voorns. Dit jaar was het een week van weinig snoek, veel
algen, redelijke hoeveelheden baars, overvloedige hoeveelheden voorn en vooral schitterend weer.

https://youtube.com/watch?v=lCLFEboR9HU%3Fhl%3Dnl%26fs%3D1

Het even over de klok van acht uur als de
telefoon zijn deuntje afspeelt. Het is Jan Boonstra die belt. Of het goed is
dat hij een kwartier eerder aankomt? Natuurlijk is het goed, de boot staat
klaar en koffie loopt. Zo begon de dag die een week of drie geleden al
vastgelegd was. Jan komt uit Twente en moet dus wel een stukje rijden voordat
hij bij mij is en van mij hoeft hij niet te vroeg uit de veren. Maar een
combinatie van de resultaten van de afgelopen weken, mooi weer en een nimmer
aflatende zin in vissen maakten dat Jan al vroeg vertrokken was. Als het
verkeer dan ook nog meezit ben je zomaar een kwartier eerder. Na een kopje
koffie gingen we naar het water. Vandaag zou ik voor het eerst mijn
fronttroller proberen. Niet dat ik die vandaag zou willen benutten, we slepen
met pluggen en dan heb je die niet echt nodig. Toch was het even het
uitproberen van de constructie niet nutteloos, het werkt! Jan scoorde al snel
een eerste snoek. Zoals het hoort liet ik hem ook keurig de volgende snoeken
vangen. Zo scoorde de zwarte Timber Tiger DC-4 van Jan op regelmatige momenten
een snoek. De teller stond zomaar op negen snoeken. We voeren een dorpje door
en daar kwamen we Jakob tegen, die zijn dochter de eerste beginselen van het
vissen met Timber Tigers aan het bijbrengen was. Fenna heeft nog even want ze
is pas twee maar eerlijk is eerlijk je kunt er niet vroeg genoeg mee beginnen.
Jan en ik visten door, een haas stak vlak voor ons de vaart over en we zagen
een soek boven in het wateroppervlak liggen. En we vingen regelmatig een snoek.
Door de bank genomen waren de snoeken van redelijk formaat alhoewel er ook een
exemplaar bij was waarvan we eerste dachten, we maken er veertien komma twee
van, alvorens de teller naar 15 door te schuiven. Op de terugweg kwamen we nog
een stel vissers tegen die net begonnen. Zij probeerden het vanaf de kant.
Verderop meldden de twee boten die ont tegemoet kwamen respectievelijk vijf en
negen snoeken. Wij deden het dus wederom niet gek. Een aantal snoeken losten we
op enige afstand. Volgens een vismaat van Jan is dat “Big distance release”.
Het gebeurde ons een keer of vier vandaag. De batterij van de camera perste de
laatste milliampères er tegen een uur of twee uit. De vier piepjes vertelden me
dat ik nu echt de score bij moest gaan houden. We vingen in totaal vandaag 20
vissen. Twee baarzen en achttien snoeken. Jan was alleen al vanwege de
entourage al tevreden. Het mooie weer en de dito snoeken maakten onze dag echt
compleet. Tegen half vijf namen we afscheid van elkaar. We doen het zeker nog
eens over.

https://youtube.com/watch?v=QRRlmgb90fU%3Fhl%3Dnl%26fs%3D1

Het is even na de klok van zessen als ik
buienradar opstart om eens even te kijken hoe het buienverloop vanmorgen zal
zijn. Ik schat dat ik het aardig droog kan houden en begin met de
voorbereidingen. Papje koken, koffie zetten, de boot gereed maken en alles
inladen. Net als ik de boot aan wil koppelen rijdt Popke bij me langs. Hij vist
vandaag samen met zijn neef Kees. Ze gaan naar het Lauwersmeer. Gisteren was
Popke daar ook al samen met Geart. Popke weet ze daar aardig te vinden. Dagen
van in de twintig vissen en zelfs een dag met dertig maken dat hij het grote
water graag opzoekt. Ik vis vandaag gewoon lekker in de polder. Het vertrouwde
water zal ik maar zeggen. Ik installeer de camera om even over de klok van
zeven uur en begin met vissen. De bijhengel dreunt binnen drie minuten krom
maar ik kan de mooie vis niet behouden. Een uitgebogen dreg blijkt later. Ik
vervolg mijn route en al snel vang ik een paar snoeken. Geen grote maar ze zijn
allemaal net een beetje groter dan de volgende vier die ik vang. Ik haak net
nummer acht als ik een dorpje doorvaar. Daar treft ik Jacob en Peter. We vissen
achter elkaar aan en als ik inmiddels op 11 snoeken ben vraagt Jacob of ik al
gezien heb wat zij fout doen. Ik kan de fouten niet ontdekken en alleen maar
opmerken dat ze niet met Timber Tigers vissen. De nieuwsgierigheid is gewekt en
ik geef mijn doosje met Timber Tigers even over aan de andere boot. Ze monteren
er beide een en zou het niet mooi zijn als het onmiddellijk zou gebeuren. Maar
helaas het is niet zo, ze moeten nog even geduld hebben. Jacob voelt zich wat
bezwaard als hij een exemplaar op de bodem parkeert maar ik wijf die bezwaren
weg. Ik adviseer hem de clown te monteren. Het is Peter echter die als eerste
een snoekje aan de Timber Tiger vangt. Ik vis achter hen aan en scoor ook nog
een tweetal snoeken. We draaien een vaart in en Jacob krijgt beet. Ik zie
achter hen varend de krokodillenrollen die de snoek maakt en weet dat het om
een meter gaat. Zijn eerste snoek op een Timber Tiger is meteen een meter!. Ik
draai mijn hengels binnen, grijp de camera en vaar snel naar hun boot toe. Daar
ik Jacob net aan de landing toe. Hij raakt de snoek aan, tracht de kieuwgreep
via de anders hand te doen en tilt als het ware de snoek van de dreg van de Timber Tiger af. Aangeraakt is vangen, riep mijn vader vroeger
altijd dus hij mag hem schrijven. Zijn blik is echter veelzeggend. Daar hadden
we toch graag even een meetlint langs willen houden. Het is net anders. Jacob
scoort een eindje verder meteen weer een snoek. Om te pijn te verzachten een
mooie zestiger. Zo varen we achter elkaar aan. Peter vangt een snoek, ik vang
nog een snoek en zo gaat het door. Ik neem afscheid van de beide mannen als bij
mij de teller op zeventien exemplaren uit de Esox familie staat. Ik draai de
gashendel open en ben om 14.00 uur thuis.

https://youtube.com/watch?v=VcUr2sh8OiA%3Fhl%3Dnl%26fs%3D1

Na een eerste werkweek na de vakantie, waarin
ik op regelmatige tijden op de hoogte werd gehouden van de resultaten van
Popke, hij was natuurlijk nog een weekje vrij en scoorde dagen van
respectievelijk 22 en 28 vissen, kon ik dit weekeinde niet een volledige dag
vissen. Maar gezien mijn redelijk drukke agenda, in de weekends van de komende
weken, nam ik mij voor om in ieder geval een dagdeel te vissen op deze
zaterdag. Om tien uur stak ik de hand op naar Jan die samen met zijn zoon en
een vriendje even een stukje gingen varen. Ik draaide op verzoek van de zoon
van Jan de gaskraan even open en voer zo snel ik kon naar mijn beoogd viswater.
Daar aangekomen installeerde ik de video camera en kon het vissen beginnen. Het
was druk op het viswater, de mooiste dag van het jaar wat weer betreft, had
veel mensen doen besluiten de boot te nemen en een stukje te gaan varen. Maar
niet alleen bootjesmensen. Ook diverse sportvissers hadden een plaatsje
gevonden op de vissteigertjes langs het water. Het duurde echter even voor een
snoekje zich kwam melden. Ik was zelfs, geheel tegen mijn gewoonte in, een stuk
snel doorgevaren. Daar miste ik de snoek eerst. De aanbeet was echter snoeihard
en negen van de tien keer is het dan een kleine snoek. Die willen vaak nog wel
eens aanvallen. Zo ook deze. Ik vervolg mijn tocht en de bijhengel staat even
krom maar de snoek blijft niet hangen. Bij de draai die ik maak krijg ik
wederom een dikke tik op mijn hengel. Ik heb dan al besloten om weer een poging
te wagen als de snoek de bijhengel krom trekt. Honderd procent zekerheid
bestaat niet maar ik denk dat het dezelfde snoek is die onmiddellijk
doorgeschoten is naar de andere plug. Overigens ik vis vandaag met de pluggen
die er sinds vorige week nog aanzitten. Een Timber Tiger en beide in de kleur
rood. Ik vaar een dorpje door waar het draaimolen de lokale kinderen erg veel
plezier bezorgd. Daarna is het even rustig. Ik vermoed een paar aanbeten van
baars maar weet niet te haken. Het karakteristieke diverse keren achtereen
stoten op het aas is echter onmiskenbaar. De bijhengel levert weer een kleine
snoek en zo gaat het wat om en om. Het zijn praktisch allemaal snoekje van 1 of
2 jaar oud. Dat is de tijd van het jaar. Je kunt er nu veel vangen maar de
grote snoeken vang je nu bij uitzondering. Over twee maanden is dat anders weet
ik uit ervaring. De grootste snoek van vandaag zal een 55 cm lang geweest zijn
en die vang ik net voor een steigertje. Het kleinste snoekje zal net in de
twintig centimeter geweest zijn en deze van ik als ik door een inhalende sloep
stijg tegen de rietkraag gedwongen wordt. Ik vis verder, vervang de batterij
van mijn camera en besluit de hoek van filmen te veranderen. Ik monteer de
camera op de hengel en in de veronderstelling dat ik aan het filmen ben, vang
ik nog twee snoeken en een baars. Als ik besluit weer de hoek te veranderen kom
ik er achter dat ik niet aan het opnemen ben. Ik besluit de camerastand zo te
houden maar krijg geen aanbeten meer. Ik moet terug naar Mantgum. Morgen is er
een kaatspartij en de velden moeten nog gelegd worden. Dat is om 13.30 uur het
einde van de visdag. Tien vissen in nauwelijks drieënhalf uur. Wederom niet
gek.

https://youtube.com/watch?v=ykTQozQbnc0%3Fhl%3Dnl%26fs%3D1

De laatste dag van mijn vakantie alweer en vandaag vis ik
met Popke. De voorspellingen zijn niet denderend. Harde wind uit het zuidwesten
met mogelijk veel buien. Nu de harde wind maakt dat je dan groot water mijdt en
gelukkig hebben we hier bevaarbaar polderwater genoeg. We begaven ons naar een
watertje in de buurt maar niet voordat we eerst even de tank hadden bijgevuld.
Bij het tankstation kwamen we er achter dat de spiegel van de boot wel heel
kaal bleek zodat we even terug naar huis gingen om de elektromotor en de accu
in de boot te zetten. Aldus, volledig bepakt en bezakt trailerden we even voor
de klok van half negen en begonnen onmiddellijk met vissen. De stek is altijd
goed dus we dachten laten we de hatelijk nul maar onmiddellijk wegwerken. Dat bleek
een loze poging want wat we verticaal ook probeerden, onze pogingen bleven
vruchteloos. Dan maar even een stukje trollen met Timber Tiger, die scoren
immers altijd maar ook nu moesten we erg veel geduld hebben. Het lukte het
Popke een snoek te scoren op een SPRO flanker, zodat we echt iets gevangen
hadden. Daarna lukt het ons weer niet om ook maar iets te vangen. We kozen voor
een oude beproefde methode met een ingekerfde aasvis op een fireball. Deze op
een bekende stek aan te bieden en dan er maar het beste van te hopen. Het bleek
een effectieve methode aangezien mijn hengel ineens begon te schuiven en ik een
snoek kon haken. Even daarna piepte de camera ter aanduiding dat batterij
wissel noodzakelijk was. Ik kwam er achter dat ik mijn tweede batterij vergeten
was zodat er van wisseling geen sprake meer was. Maar er ontbreken dan ook van
de rest van de dag visbeelden. Het is niet anders. Er was ook niet veel te
filmen trouwens. Popke en ik moesten ons uiterste best doen om uiteindelijk
zeven vissen aan de schubben te komen. De snoeiharde wind, regen en lage
temperatuur deden ons denken aan de diepe herfst. Ik vroeg me op een bepaald
moment af welke kleding ik in december er nog bij aan zou hebben en kon alleen
nog maar een warmtebroek bedenken. Klappertanden in augustus, hoe is het
mogelijk! Maar zoals een bekend voormalig voetballer altijd pleegt te zeggen,
heeft ieder nadeel zijn voordeel of andersom. Het zal maar zo zijn dat je je
vandaag het schompes vangt en dan morgen aan het werk moet in de wetenschap dat
ze “los” zijn.

https://youtube.com/watch?v=cwjbv2adlNE%3Fhl%3Dnl%26fs%3D1