Geplaatst op Geef een reactie

3 april 2011

Dan is ineens het seizoen voorbij.
Snoekbaarzen, baars en snoeken krijgen rust. Ze gaan voor het nageslacht
zorgen. En wij, wat doen wij nu? Dit is de tijd om wat onderhoud te plegen en
je hengels eens na te kijken. Trek even een nylon kousje door de ogen van je
hengels en kijk of er rafels ontstaan. Voorzie je molens, na een
reinigingsbeurt, eens van een drupje olie of een likje vet. De hengels zelf
reinig ik eens met een beetje lauw water en een beetje groene zeep. Na de tijd
poets ik ze met turtle wax. Niet dat het echt nut heeft maar je kijkt wel je
hele hengel even na. Bovendien wateren ze dan straks mooi af. Ook je kunstaas kan allemaal even nagekeken
worden en van bijvoorbeeld nieuwe haken worden voorzien. Heb je dat allemaal
gedaan dan kun je de bakens verleggen. Ik doe
dat natuurlijk op twee fronten. Als eerste nazorg in het veld. De andere
is het vissen op karper. Jaren lang op een laag pitje gestaan maar nu moest het
er maar weer eens van komen. Nu is het zo dat ik van penvissen niet een
wetenschap wil maken. Dus een beetje mais gekookt, wat hennep erbij en het
geheel voorzien van een beetje vanille geurstof. Dat drop ik op de beoogde
plekken en houdt die een beetje bij. Niet volgens een vast voerschema maar als
ik ga vissen en zo nu en dan een beetje tussendoor. Als aas gebruik ik zoete
mais, een broodvlok, soms een piertje. Zijn er aardappels over dan gaan die
niet weg. Zij vinden hun weg naar de karper tas. De eerste keer voeren was
trouwens wel een verhaal apart. We hadden een receptie en het kledingvoorschrift
luidde: Gala! Op de terugweg kwam ik langs de beoogde stek en dus kon ik mooi
even van de gelegenheid gebruik maken om een paar handjes voer te strooien.
Voor de neutrale omstander moet dat er wel grappig hebben uitgezien. Iemand in
gala, paarse vlinderstrik met cumberband, zwart pak en hoogglans lak schoenen.
Stopt bij een brug, haalt een wit zuurkoolvat achter uit de auto, verwijderd
een manchetknoop, stroopt een mouw op en begint voer te strooien. Vervolgens
stap hij weer in de auto en verdwijnt. Gelukkig was het al mooi donker zodat de
kans op zicht klein was. Vandaag dus de eerste poging gewaagd. Popke en ik in
een andere discipline met maar een doel, een kaper vangen. Grootte, lengte,
gewicht van ondergeschikt belang. Scherp vissen met een exact uitgelood
pennetje. Bij de geringste opsteker aanslaan.
Voor het eerst filmen we nu ook deze visserij. De camera registreert
alles. Voorbij vliegende eenden en futen die zich over het water verplaatsen.
Ook een aantal aanbeten van brasem, blei en een baars. Karper laat zich nog
niet zien maar we voeren nog even een beetje aan het einde van de dag in de
hoop dat ze spoedig komen.

<!–
WriteFlash('’);
//–>

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *