Vandaag vis ik met Lieuwe. Als Lieuwe komt is er altijd wat aan de hand. Hij heeft het zelf ook in de gaten want hij belde gisteren nog met de vraag of we wel zouden moeten gaan vissen. Hij doelde daarmee natuurlijk op de weersomstandigheden. De gehele week heeft het goed geregend en daarmee heeft de Swette veel van haar helderheid verloren. Toch besluiten we het door te laten gaan. Alhoewel ik moet zeggen dat ik ook wel even twijfelde. We hadden uiteindelijk gisteren in het dorp nog een gezellige avond en dan wordt het nogal snel laat. Bovendien hadden collega vissers geen beste dagen gescoord op de Swette. En dan is er natuurlijk nog Lieuwe. Als hij komt vangen we wel maar nooit echt veel of groot. Maar Lieuwe heeft een nieuwe hengel gekocht en die wil je dan graag inwijden! Om even voor tienen was Lieuwe dan ook in Mantgum en konden we gaan traileren. Vervolgens meteen doorgevaren naar de Swette en daar richting Leeuwarden aangehouden. Het water was inderdaad niet echt helder meer en het duurde dan ook een hele tijd voordat er überhaupt een beetje actie was. Vanonder een overhangende boom was de eerste snoek die zich aan een Timber Tiger vergreep er eentje van goed 60 cm. Het wintervet begint er langzamerhand op te komen. Nauwelijks 50 meter verder dreunt de hengel in de steun krom. Ik ruk haar uit de steun en geef de hengel aan Lieuwe. Het geluid van “twee klappen van kolken” doet me beseffen dat ik er goed aan gedaan heb de hengel over te dragen. Lieuwe drilt vakkundig een 98 cm snoek. Een pracht exemplaar die we snel op de kiek zetten. Dan is het weer een tijdje rustig. Het duurt een paar kilometer voordat er weer een snoek actief wordt. Lieuwe schiet snel een paar foto’s en we kunnen weer door. Nog altijd is er geen activiteit aan de nieuwe hengel van Lieuwe geweest en was het niet mooi geweest als de 98 cm snoek er aan was gaan hangen.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Gelukkig hebben we niet veel tijd om over de dingen te mijmeren die we graag zouden willen zien. Lieuwe grijpt nog net op tijd zijn hengel die hij, vanwege het draaien van een shagje, even onder zijn rechterbeen had geparkeerd. De schuddende kop is voldoende om te weten dat de Beastmaster ingewijd gaat worden. Na een mooie dril komt er precies 100 cm op het meetlint. Het is een echte stoeprand. Te dik om hoe dan ook maar beet te pakken. Ik schiet een paar foto’s en dan kan ook deze dame terug. We worden ingehaald door een boot met twee vissers. Zij hebben drie snoeken waaronder één van 89 cm weten zij te melden. Ze geven weer gas en beginnen weer met vissen als ze het volgende dorp binnenvaren. Als wij bij het dorpje zijn vissen zij net het dorpje uit. Geen vissen erbij. Wij varen het dorpje in en daar is snoek nummer vier 65 cm. We varen verder door dan onze voorgangers en scoren nog een kleinere snoek. Op de terugweg kunnen we alleen maar praten over snoeken die hier ooit gevangen zijn. Aanbeten blijven uit totdat Lieuwe zomaar ineens weer beet krijgt. Het is een kleine snoek maar snoek is snoek. Dat geldt ook voor de snoek die Lieuwe kort daarna vangt. Hij brengt daarmee de eindscore van vandaag op 8 stuks. Als daarvan twee snoeken het predicaat metersnoek mogen dragen kun je rustig stellen dat het wel minder kan.