Om tal van redenen en vanwege weersomstandigheden vis ik
vandaag slechts 2 uurtjes en dat is lang zat. Omdat het in de nacht van vrijdag
op zaterdag een dikke 11 graden beneden het vriespunt is geweest kan ik
traileren in Mantgum wel vergeten en verwacht is dat er meer water in Friesland
dicht ligt. Daarom ga ik vandaag met dode sardines in de weer die ik voor dit
doeleinde altijd in mijn vriezer heb liggen. Tegen een uur of tien heb ik mijn
hengel opgetuigd en vertrek ik naar een naburig dorp om de sardine aan te
bieden. Ik vis de sardine op een takel en vanwege het zachte vlees gebruik ik
een extra elastiekje om haar aan de takel bevestigd te houden. Ik installeer de
camera en laat hoopvol de aasvis te water. Ondertussen probeer ik de brug
verder af te vissen met een lepel. Uit ervaring weet ik dat je dan snoeken kunt
activeren en het is me menigmaal overkomen dat een snoek een lepel pakt en dat
vrijwel onmiddellijk daarna ook een aanbeet op de aasvis volgt. Maar bij de
eerste brug, waar ik vaak mooie snoeken heb gevangen blijft het stil. Ik
spendeer een uur bij deze brug waarbij ik alle dukdalven aan een nader
onderzoek heb onderworpen en ook het water onder de brug minutieus heb
afgevist. Dat ik niet de enige ben die dit idee heeft blijkt uit de grijze
Volvo die even later op de brug stopt. Hengels achterin de auto verraadden de
bedoelingen van deze mensen maar ze hebben geen behoefte aan een conversatie.
Ik besluit na een uur nog een poging te wagen bij een andere brug. Daar hebben
de pogingen meer succes. Ik vang de tweede worp aan een prototype Poask lepel
een snoek. De sardine wordt ongemoeid gelaten. Na een klein half uur houd ik
het hier ook voor gezien en vertrek weer huiswaarts. Toch even gevist!