7 juli 2012

Na enige weken even niet aan vissen te zijn toegekomen kon
ik me dit weekend verheugen om tenminste twee vismomenten. Ten eerste op de
vrijdag. Die dag kon ik trouwens ook opdelen in twee momenten. ’s Morgens viste
ik even met mijn oudste dochter in de boot en de vrijdag middag was voor Sjirk
gereserveerd. Beide momenten waren ontspannend maar leverde geen aantallen
snoeken op. Beide dagdelen vingen we een snoekje. Op de zaterdag was er dan de
mogelijkheid tot vissen in het gezelschap van Popke, locatie Lauwersmeer. Om
even voor half zeven belde ik Popke dat ik aan het meer stond en al snel kwam
hij aanvaren. Hij was inmiddels op drie snoekbaarzen. Snel gingen we terug naar
de boogde stekken. Daar aangekomen kregen we snel resultaat en scoorde Popke
alweer een mooie snoekbaars. Net veel later werd mijn dropshot genomen. Dit was
een beduidend kleiner exemplaar. Mar wel mijn eerste snoekbaars van het
seizoen. Daarna was het de beurt aan Popke om een aanslag te krijgen maar het
losse wapperende stukje Dyneema verraadde al de aanwezigheid van een snoek.
“Bam!”, deze snoeiharde aanbeet was van een knappe baars. Popke vind er
ondertussen nog een snoekbaars bij. We wilden terugkeren naar onze eerste stek
waar we twee aanbeten kort achter elkaar kregen maar daar bleek een
“vriendelijke” collega zo aardig geweest, dat hij onze marker maar had
opgevist. Goed de man was wel zo eerlijk dat hij hem teruggaf maar de echte
stek vind je zonder GPS markering niet terug. Dat was een beetje het moment van
kentering. De aanbeten bleven uit. Drie uur lang achter elkaar geen stootje.
Ook de mensen om ons heen vingen niets. Het was klaar voor vandaag. We besloten
wat eerder dan gepland te kappen en een stukje van de Tour de France mee te
pakken.