Het was op zaterdagmorgen. Mijn telefoon meldde en SMS. Het
was Popke. De tekst van het sms’je luidde, spiegelkarper. Helaas was ik op
vrijdag en zaterdag bezig met andere zaken dan vissen en het was twijfelachtig
of ik op zondag wel zou kunnen vissen. Vandaar dat ik mijn laatste blog afsloot
met de mededeling dat Popke het maar moest proberen het weekend. Dat deed hij
en de spiegelkarper van 52 cm was de eerste gehaakte karper op de stek. Dat
geeft de burger moed. Voor mij alle reden om te streven naar, het nog even
kunnen vissen op zondag. Dat lukte en om 07.00 uur reden we naar de stek. Daar
plaatste Popke zijn pennetje net voorbij de dukdalf terwijl ik tegenover hem
plaatsnam en stijf tegen de paal mijn pennetje liet zakken. De camera’s had
tevoren een plaatsje gegeven zodat we iedere aanbeet en mogelijk vangst in
iedere geval konden registreren. Het was Popke die als eerste beet kreeg, mis.
De nieuw geaasde haak werd op dezelfde stek neergelaten. Niet veel later volgde
weer een aanbeet. Massief!…… Voor het vervolg van de aanbeet kunt u het
beste naar mijn vorige filmpje kijken. (Ik moest wel even een piep in mixen.) Bij
mij werden de vissen nu ook wat actievere en al snel ving ik achter elkaar een
ruisvoorn, blankvoorn, blei en een brasem.
De volgende kon alleen nog maar een
karper zijn ging er door mijn gedachten. De brasem die ik daarna ving,
overigens dacht ik natuurlijk eerst aan karper, was wel een bijzonderheid. De
beschadiging nabij de staart leek het meeste op een verwonding door een snel
draaiende schroef. De wijze waarop het
geheeld was is demonstratief voor de veerkracht waarmee vissen kunnen
herstellen van hun verwondingen. Ik probeerde het even aan de andere kant maar
hoewel de wind miniem was, voelde het daar een stukje kouder aan. Maar bovendien
bleven alle aanbeten daar uit. Vlak voor het veranderen van stek had ik op de
oude stek nog een klein handje mais als voer achtergelaten. Ik besloot te
kijken of daar inmiddels al vis op aangekomen was. Ik liet mijn pennetje zakken
en bijna onmiddellijk kreeg ik een aanbeet. Na de aanslag wist ik het:
“Karper!” De eerste van het seizoen voor ondergetekende. De tweede van de stek,
naast twee missers. Ik drilde de vis uit, terwijl Popke met het schepnet aan
kwam lopen. Daarna foto’s en toen weer terug. We besluiten tegen koffietijd
weer thuis te zijn en het vanavond nog eens te proberen. Dat verslag volgt dus
later. We hebben karper!
<!–
WriteFlash('’);
//–>