Geplaatst op Geef een reactie

11 oktober 2009

Het antwoord op mijn op dinsdag j.l. verzonden SMS komt op vrijdagavond om een uur of tien binnen. De tekst luidt: “Sneon al, Snein net.” Het is het antwoord op mijn vraag of Popke op zaterdag al een visafspraak heeft. Ik had aanvankelijk een visafspraak met Jan Boonstra maar die belde op dinsdag af. Op zaterdag stond er dus al een visafspraak gepland maar op zondag was er nog een mogelijkheid. Ik overwoog om op zaterdag alsnog alleen te gaan maar bedacht me en ging bij het sporten van mijn jongste dochter kijken, eindelijk eens de boekhouding bijwerken en me voorbereiden op de dag van zondag. Als ik ’s middags een blokje ga wandelen met mijn vrouw merk ik op hoe rustig het weer eigenlijk is. Het zal niet best zijn met het vissen voorspel ik haar. Als we langs het watertje lopen wat achter ons huis loopt zie ik Popke zitten vissen. Als hij nu al terug is dan was het zeker niet best. Ik loop even naar hem toe en krijg te horen dat de vangsten inderdaad erg tegen waren gevallen. Morgen hopelijk beter.

Popke en ik hadden om half negen afgesproken. Niet te vroeg opstaan op zondagmorgen, straks gaat het nog op werken lijken. Nu is er nooit sprake van werken. Het is en blijft een onspannende bezigheid waarbij de resultaten van ondergeschikt belang zijn. Na het traileren is het even bijpraten over van alles en nog wat. Een aantal weken geleden had ik tijdens de vistrip met Berend en Daan nog een ijsvogel op de foto vastgelegd. Gewoon lukraak met de camera op standje 40 foto’s per seconde en dan maar zien hoe het wordt. De ijsvogel raakt het water bijna bij iedere vleugelslag. De techniek staat voor niets tegenwoordig. (eerste foto) De vorige week had ik er ook nog één gezien en ook daar zat een verhaal bij. Onder de brug bij het Weidummerhout vliegt me ineens een ijsvogel voorbij en deze strijkt neer op een dode tak aan de kant van eerder genoemd etablissement. Ik kon het beestje vanonder de brug net waarnemen. Omdat ik de motor buitenwerking had kon ik verdekt het diertje naderen. Dit ging de belichaming worden van de reclamespot van de camera die ik heb. Behoedzaam trok ik de boot langs de dukdalven. De camera in de aanslag. Vloeiend zoomend totdat de ijsvogel bijna beeldvullend in de zoeker verscheen. Op het moment dat ik wil afdrukken hoor ik het snerpende geluid van remblokjes. Twee fietsers stoppen op de brug boven mij. Weg ijsvogel, weg kans. Enfin, we zijn inmiddels de Swette zover genaderd dat we het er nu wel op durven wagen. De helderheid neemt toe. We varen maar weer richting Leeuwarden. Al praten, wijzend, duidend en luisterend naar elkaar zijn we zo het Weidummerhout voorbij zonder ook maar een stootje te hebben gehad. Zou het dan weer net zo’n dag als gisteren worden?

<!–
WriteFlash('http://foto.poask.com/#34‘);
//–>http://foto.poask.com/#34Net voor de bocht besluit ik dat er voor de ratel van de Timber Tiger van Popke maar eens de ratel van die goedkope Chinees moet gaan klinken. Nauwelijks te water is er een aanbeet. Een snoekje van in de veertig maar de hatelijke nul is weg. We besluiten hier even te gaan snoekbaarzen. Volgens het “water” van Popke, je kunt dat ook “watersense” noemen zit het er vandaag wel in. De wind haalt een beetje aan, komt uit west, wisselende bewolking, springende visjes in het water, kortom leven in de vaart. De hoempie ploempies overboord en vissen maar. Het duurt slechts kort en dan schiet één van de dobbers van Popke weg. Hij slaat aan, heeft even contact maar dan lost de vis. Veel tijd om te balen heeft hij echter niet als ook zijn andere dobber de benen neemt. Hij vangt een maatse snoekbaars. Dan is het mijn beurt. Ik vang een snoekje van net aan de maat. We houden het voor gezien en gaan weer slepen. De Swette is schijnbaar qua slepen goed want al snel vangen we meerdere snoeken. Er zitten mooie exemplaren bij waaronder één van 93 cm. We vangen bovendien ook geregeld een snoekbaars. Als we op een bepaald moment ook nog een baars vangen zitten we te denken aan tellers in de boot. In drie verschillende kleuren. Zo kun je de standen dan beter bijhouden. Het blijkt nodig want aan het einde van de dag staat de teller op 22 vissen. Te weten: één baars, vijf snoekbaarzen en zestien snoeken. Kortom een topdag!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *