Vandaag is het een dag van kleine beetjes. Berend komt samen met zijn zoon vissen omdat hij zijn vrouw in Heerenveen af moet zetten. Omdat die niet om 07.00 uur ter plaatse kan zijn hebben Berend en ik afgesproken tussen 09.00 en 10.00 uur. Om even over half tien biedt zoon Daan mijn vrouw een boeketje bloemen aan en vervolgens drinken we een kopje koffie. De boot ligt inmiddels startklaar in het water dus even later varen we. Daan vist met mijn aller goedkoopste plug aan een splinternieuwe Shimano hengel. Berend vist met een Timber Tiger en ik bind er geheel tegen de gewoonte in een Follow Me aan. We vissen langzaam Mantgum uit zonder ook maar een aanbeet te krijgen. Tegen het einde van de Mantgummervaart klaart het water op en komt de eerste aanbeet. Ik mis hem natuurlijk. We varen een keer terug maar de snoek is niet meer te verleiden. De Swette opvarend draaien we naar rechts in de richting van Reduzum. Dat is ook mijn doel. Berend moet op tijd weer terug zijn in Heerenveen en ik moet nog rijden voor de lokale korfbal vereniging. Zodoende hebben we slechts tot een uur of half drie om te vissen. Een goede vier uurtjes dus. Nauwelijks op de Swette is het Daan die de eerste snoek haakt. Het is een mooi exemplaar van in de zestig centimeter. Ik krijg goede moed bij het zien van het water van de Swette. We varen door en al snel is de volgende snoek in de boot. Omdat we goede resultaten boeken besluit ik om niet naar Reduzum te varen maar op de Swette te blijven. Even voorbij Easterwierrum staat de teller al op 6 snoeken. Dan is het eindelijk de beurt aan mij om een snoek te vangen. De snoek zit maar nauwelijks vast maar het lukt me haar te landen. Vanwege het formaat van de snoek gaat het niet achter de kop maar ik beheers de handlanding al vele jaren. De snoek is nauwelijks binnenboord als zij een keer slaat. Ik weet weer wat ik vergeten ben. Duim onder de bek houden Hans! Ik voel de hoektand door mijn duim razen en vervloek mezelf om deze stommiteit. Gelukkig weet Daan mijn meetlint te vinden. Hij meet 92 cm en pakt onmiddellijk de pleisters en begint er vast een paar open te maken. Na het terugzetten zijn er zeven pleisters nodig om het bloeden te stelpen. Ik moet even denken aan een vistrip van een jaar of acht geleden op de Linge. Daan, toen een klein jongetje ving toen een roofblei. Hij moest daar natuurlijk mee op de foto. De plug in de bek laten dan komt die ook mooi op de foto. De glibberige roofblei in de handen van de kleine jongen zorgde er toen voor dat de haak van de plug toen in de hand van Daan terecht kwam. Dikke tranen werden weggewuifd met een paar pleisters en grote kerels huilen niet. Nu plakt deze zelfde kleine jongen vakkundig mijn wonden af. We kunnen door. Onderweg vangen we nog een viertal snoeken waarvan een paar mooie zestigers. Bovendien missen we er zo nu en dan ook nog eens één dus er is actie genoeg in de boot. Voeg daar nog bij dat we diverse ijsvogels zien en u begrijpt dat de dag compleet is.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Dan is de tijd alweer om. We moeten terugkeren naar Mantgum. Dat zal je altijd zien. Zijn ze een keer echt los, moet je op tijd ophouden. Jammer maar het is niet anders. Voldaan traileren we de boot en we keren huiswaarts. We zijn zeker niet ontevreden. Elf vissen in vier uurtjes is helemaal niet gek. Volgens Berend is het precies goed zo. Stoppen op je hoogtepunt!