Het is op vrijdagavond als ik de honden uitlaat en ik de prachtige boeggolven van grote brasem of karper waarneem in de sloot bij mij achter. Ik neem dan het besluit om een aantal stekjes aan te maken. Gewoon wat gekookte maïs met wat hennep strooien op wat beoogde stekken. Het is op zaterdag als ik mijn eerste voorns vang op één van de stekken. Ik vis slechts een kleine twee uur maar het is voldoende. Na het vissen een handje voer erbij en dat van de week maar eens volhouden. Onderweg kom ik een oude bekende tegen die ik trouwens op deze plaats nog nooit gezien had. Het is een ransuil. Bijna niet te onderkennen in zijn prachtige gecamoufleerde opstelling. Ik kwam er achter dat het een span ransuilen was toen ik er één probeerde te benaderen voor een foto. De ander vloog vlak voor me weg zonder dat ik hem daarvoor gezien had. De andere kreeg ik wel voor de lens. Het zijn twee spiedende ogen die ik weet vast te leggen. Helaas door tegenlicht niet echt subliem. Daarom besluit ik de volgende ochtend mijn camera weer mee te nemen. In dit licht gaat dat beter. Ik moet lang speuren. De eerste foto toont een overzicht van de situatie zoals je die normaal gesproken waarneemt. De in de tweede foto is de ransuil geel omlijnd. Leuk om eens je waarnemingsvermogen te testen. De rest van de foto’s spreken voor zich. Ook op de zondag vang ik een paar voorns en een brasem. Wederom twee uurtjes gevist.<!–
WriteFlash('http://foto.poask.com/#27‘);
//–>http://foto.poask.com/#27