Met de resultaten die Cock gisteren geboekt had in het achterhoofd (3 stuks) togen we vandaag weinig hoopvol naar het water. De boot van Cock voor de tweede keer omgedoopt tot een soort van Henry Dunant. Vlakbij onze woonplaats de boot te water gelaten, snel een praatje gemaakt met Aart Kuijt, die woont daar toevallig ook, en wij vissen. Al net onder de eerste brug door had Cock zijn eerste aanbeet. Gemist maar het gaf de burger moet. Door naar het volgende dorpje, zonder een aanbeet te vernemen. Daar onder de brug door werd de eerste aanbeet op een Pako S verzilverd. 
De hatelijke 0 was weggepoetst. Terug onder de brug door en de zijsloot in. Weer een klein bruggetje maar door diep te bukken komen we er onderdoor. Slecht 50 meter verder loopt het dood. Keren en wederom bukken. De Pako S wordt wederom aangetikt maar ik mis. Onder deze brug was de haak zetten erg moeilijk. De snoek is echter los en stort zich vol overgave op de in het oppervlakte liggende timber tiger van Cock. Een mooi exemplaar van 65 cm wordt even later geland. Bij het uitvaren van de sloot mis ik wederom een snoek. We besluiten deze omgeving even wat extra aandacht te geven. Ik wissel van lepel en krijg een enorme aanbeet. Even giert de slip maar ik los de vis. Balen. We komen over hetzelfde stuk voor de tweede keer. Cock krijgt een mooie aanbeet. Het anderhalve meter diepe water kolkt tot in het oppervlak. Een dikke snoek komt bovenwater en schudt de plug uit haar bek. Twintig meter verder herhaald dit tafereel zich. Het blijkt een voorbode voor de rest van de dag. We weten er uiteindelijk nog één bij te vangen. Dagscore dus drie stuks. Samen veertien aanbeten gemist. Er zijn van die dagen