Als ik om even voor zevenen beneden kom gloort de wereld me tegemoet. Ik heb om tien uur een afspraak waar ik pertinent naar toe moet. Nu zie ik het echte voordeel van de oude schouw die ik enige tijd geleden gekocht heb. De motor hangt er achter en ik ben nu in vijf minuten varen midden in de polder. Voor het gemaal meer ik de boot aan een zetstok. Ik kommer me, gezien het ontbreken van enige wind, niet om een tweede ankerpunt. Mijn hengel met dobber voorzie ik, na het peilen van de diepte, van een buikje van een kleine blei die ik de avond hiervoor nog gevangen had. Mijn tweede hengel met de Drachovitch takel wordt voorzien van een dode blei. De hengel met dobber ligt statisch net op het talud. Ik vis verticaal en werpend rondom de boot met de andere hengel. Alsof gewaarschuwd kijk ik om en zie nog net mijn dobber wegzakken. Klikje en de ABU 506 staat open. Ik krijg geen verdere kans om af te wachten. De lijn giert van de molen richting een dikke rietkraag. Ik zet de haak en geniet van de holglas, eigenbouw Schreiner, van mijn vader. Ze buigt tot in het handvat en ik herken onmiddellijk weer het bonken van een snoekbaars. Een mooie snoekbaars drill ik af richting de boot. Het is jammer voor de 64 cm glasoog maar ik heb me voorgenomen om in het laatste weekend van mijn vakantie nog een snoekbaars te eten. Vandaar de foto. Eens iets anders op de site!
